อรสา จันทสร
บริษัทเล็กหรือใหญ่ทุกคนมีสิทธิ์จะก้าวไป ถ้าตั้งใจและรับผิดชอบ
“ตอนนั้นเพิ่งเรียนจบใหม่ ๆ มาสมัครงานยังชวนแม่มาด้วยเพราะมาไม่ถูก พี่ที่รู้จักกันที่นี่ชวนมาลองสมัครดู ถึงตอนนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้วค่ะ...ไม่คิดจะย้ายไปทำที่ไหนแล้ว”
บริษัทเล็กหรือใหญ่ทุกคนมีสิทธิ์จะก้าวไป ถ้าตั้งใจและรับผิดชอบ
“ตอนนั้นเพิ่งเรียนจบใหม่ ๆ มาสมัครงานยังชวนแม่มาด้วยเพราะมาไม่ถูก พี่ที่รู้จักกันที่นี่ชวนมาลองสมัครดู ถึงตอนนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้วค่ะ...ไม่คิดจะย้ายไปทำที่ไหนแล้ว”
VIP@TPS เดือนนี้ ขอเริ่มต้นจากคำบอกเล่าของอ้อย...อรสา จันทสร พนักงานอีกคนหนึ่งที่เริ่มต้นชีวิตการทำงานที่ธนไพศาลและไม่คิดจะไปเริ่มใหม่ที่ไหนอีก…จากตำแหน่งแรกโอเปอร์เรเตอร์และช่วยงานด้านเอกสาร ผ่านไปสักพักเธอได้รับโอกาสให้ลองวางแผนการผลิต เธอเล่าต่อว่า
“พอดีตำแหน่งวางแผนลาออก พี่เขาก็ถามว่าทำได้มั้ย ตอบเลยว่าไม่รู้ แต่จะทำ...พอได้ทำถึงรู้ว่ามันยาก ยากมากสำหรับเรา มีรุ่นพี่คอยให้คำแนะนำอยู่ในเวลาสั้น ๆ หลังจากนั้นก็ต้องเรียนรู้เอง เราไม่เคยมีความรู้ด้านนี้มาก่อน ก็ต้องค่อย ๆ ศึกษาไป จนถึงปัจจุบันก็มีหน้าที่วางแผนการผลิตให้คนงานมีงานทำ ดูแลออเดอร์ทั้งหมด วางแผนและลงไลน์ผลิต ช่วยคิวซีงานออกบ้าง ช่วยดูแผนงานในโรงงานและงานด้านการตลาดด้วย”
เหมือนเช่นการพูดคุยกับพนักงานหลายคนที่ผ่านมา เรามักสงสัยว่าทำงานอยู่ที่นี่กันเป็นเวลานาน 10-20 ปี มีเหตุผลอะไรที่ไม่คิดจะย้ายหรือลาออกไปทำงานที่ใหม่กันบ้าง
“เราอยู่ที่นี่ได้เรียนรู้อะไรเยอะ ไปที่อื่นก็ไม่คิดว่าจะได้อะไรเยอะเท่าที่นี่ ถึงจะไม่มีสวัสดิการอะไรมากมาย แต่เราอยู่กันเหมือนครอบครัว เอื้อเฟื้อกัน มีอะไรก็คุยกัน เช่นเวลาญาติป่วยก็ให้ลาไปเฝ้าได้แม้จะใช้เวลานานหลายวัน จุดนี้บริษัทใหญ่ ๆ ให้เราไม่ได้ ที่นี่ให้อิสระ มีเหตุมีผล
โดยส่วนตัวคิดว่าคนเราทำงานที่ไหน ถ้าตั้งใจและมีความรับผิดชอบ ไม่ว่าบริษัทจะเล็กหรือใหญ่ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะก้าวไปข้างหน้า ขอเพียงทำให้ตัวเองมีความสามารถมากขึ้น ตั้งใจ เรียนรู้ ฝึกฝน ขยันและอดทน”
สุดท้ายเธอเปิดใจต่อ ถึงความรู้สึกที่มีให้กับบริษัทว่า
“ทุกวันนี้ก็ทำงานให้เต็มที่ พยายามหาลูกค้าเพื่อเอางานเข้าบริษัทให้เยอะ ๆ มาเช้ากลับบ้านมืดหน่อย บริษัทมีนโยบายอะไรให้ทำก็พยายามเรียนรู้และทำ เรียนรู้ตลอดเพื่อจะได้ก้าวไปพร้อมกับบริษัทได้”
“พอดีตำแหน่งวางแผนลาออก พี่เขาก็ถามว่าทำได้มั้ย ตอบเลยว่าไม่รู้ แต่จะทำ...พอได้ทำถึงรู้ว่ามันยาก ยากมากสำหรับเรา มีรุ่นพี่คอยให้คำแนะนำอยู่ในเวลาสั้น ๆ หลังจากนั้นก็ต้องเรียนรู้เอง เราไม่เคยมีความรู้ด้านนี้มาก่อน ก็ต้องค่อย ๆ ศึกษาไป จนถึงปัจจุบันก็มีหน้าที่วางแผนการผลิตให้คนงานมีงานทำ ดูแลออเดอร์ทั้งหมด วางแผนและลงไลน์ผลิต ช่วยคิวซีงานออกบ้าง ช่วยดูแผนงานในโรงงานและงานด้านการตลาดด้วย”
เหมือนเช่นการพูดคุยกับพนักงานหลายคนที่ผ่านมา เรามักสงสัยว่าทำงานอยู่ที่นี่กันเป็นเวลานาน 10-20 ปี มีเหตุผลอะไรที่ไม่คิดจะย้ายหรือลาออกไปทำงานที่ใหม่กันบ้าง
“เราอยู่ที่นี่ได้เรียนรู้อะไรเยอะ ไปที่อื่นก็ไม่คิดว่าจะได้อะไรเยอะเท่าที่นี่ ถึงจะไม่มีสวัสดิการอะไรมากมาย แต่เราอยู่กันเหมือนครอบครัว เอื้อเฟื้อกัน มีอะไรก็คุยกัน เช่นเวลาญาติป่วยก็ให้ลาไปเฝ้าได้แม้จะใช้เวลานานหลายวัน จุดนี้บริษัทใหญ่ ๆ ให้เราไม่ได้ ที่นี่ให้อิสระ มีเหตุมีผล
โดยส่วนตัวคิดว่าคนเราทำงานที่ไหน ถ้าตั้งใจและมีความรับผิดชอบ ไม่ว่าบริษัทจะเล็กหรือใหญ่ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะก้าวไปข้างหน้า ขอเพียงทำให้ตัวเองมีความสามารถมากขึ้น ตั้งใจ เรียนรู้ ฝึกฝน ขยันและอดทน”
สุดท้ายเธอเปิดใจต่อ ถึงความรู้สึกที่มีให้กับบริษัทว่า
“ทุกวันนี้ก็ทำงานให้เต็มที่ พยายามหาลูกค้าเพื่อเอางานเข้าบริษัทให้เยอะ ๆ มาเช้ากลับบ้านมืดหน่อย บริษัทมีนโยบายอะไรให้ทำก็พยายามเรียนรู้และทำ เรียนรู้ตลอดเพื่อจะได้ก้าวไปพร้อมกับบริษัทได้”